Twijfel en niet-weten
In mijn beleving ben ik iemand die in de loop der jaren een prima evenwicht heeft gevonden tussen mijn ratio en mijn sensitiviteit. Ik heb heel wat sprongen in mijn persoonlijke en spirituele ontwikkeling gemaakt, soms gedwongen, maar altijd met een rijkere uitkomst. Zoals ik nu weer ervaar ben ik eigenlijk nooit klaar, misschien voor een tijd. Op dit moment worden hele oude aannames die ik over mezelf heb ter discussie gesteld en opnieuw onder de loep genomen. Denkbeelden waarvan ik dacht dat ze voor mij stonden als een huis.... niet dus. Het laat mij weer eens voelen dat ik niet alles moet geloven wat ik denk en dat er schoonheid zit in twijfel. Ik verkeer in een periode van niet-weten. Soms voel ik me hier ongemakkelijk bij, want waar kom ik nu weer uit. Uit ervaring weet ik inmiddels dat dit rijkere grond zal zijn.
In mijn praktijk kom ik veel hoogopgeleide vrouwen tegen die naast een bovengemiddelde intelligentie ook een hoge mate van sensitiviteit hebben. Zij hebben vaak moeite om hun gevoeligheid net zoveel ruimte en aandacht te geven als hun denkkracht, daarmee lopen ze op enig moment vast omdat ze te veel denken en te weinig aandacht geven aan wat ze voelen. Ik hoop je de komende maanden te kunnen laten zien dat je jouw denken, je ratio als dienaar kunt gebruiken om je gevoeligheid meer ruimte te geven.
Hieronder een korte film van 5 minuten over de (inmiddels overleden) wetenschapper Richard Feynman die laat horen hoe filosofisch hij eigenlijk is.
Kun jij op je gemak zijn met twijfel, niet-weten en geen antwoorden?
Ons ego, ons brein vindt dat een lastig iets, niet-weten. Het 'ik' wil antwoorden, orde in en controle over de wereld om je heen. Er wordt veel nagedacht, maar vaak niet met aandacht en inspanning. Ons denken is in wezen lui en valt gemakkelijk terug op ingesleten patronen. Hierbij zou je je best vaak mogen afvragen: Is dat wel zo wat ik denk?
Zo had ik ooit een klant, een sterke vrouw met een hoop veerkracht die zichzelf beschreef als een kromgegroeid boompje. Ze had een jeugd gehad met behoorlijk veel pijn en eenzaamheid en kon zichzelf niet anders zien dan krom en scheef. Een overtuiging die ze mee had gekregen uit opmerkingen die vroeger gemaakt werden en die ze zich eigen had gemaakt. Vanuit dit zelfbeeld bekeek ze de wereld waarin ze leefde en nam ze genoegen met voor haar onbevredigde situaties. Vanuit haar zelfbeeld van het kromgegroeide boompje klopte haar levenssituatie hierbij en zoals ze zelf zei: 'Het kon altijd nog erger'. Ze mocht dus eigenlijk ook niet klagen van zichzelf.
Ik heb haar uitgenodigd om met me mee te gaan in de twijfel. Om te beginnen met een vraagteken te plaatsen achter haar zelfbeeld.
Stap voor stap hebben we samen ruimte gemaakt tussen wat ze over zichzelf dacht en hoe ze feitelijk in haar leven functioneerde. Iedere overtuiging werd tegen het licht gehouden en nauwkeurig op de naakte waarheid bekeken. Ze kwam er toen achter dat ze meer leek op een stevige fiere eik waar anderen graag tegenaan kwamen leunen. Geen scheef boompje! Dit nieuwe beeld van zichzelf maakte een wereld van verschil voor haar.
Als je anders over jezelf gaat denken, voel je je anders en ga je je anders gedragen en reageert de omgeving ook anders op je. Je leven verandert.
Klopt jouw zelfbeeld? Wat denk jij over je zelf? Aan welk denk-beeld lijdt jij het meest?
Wordt je eigen detective en stel vragen. Neem geen genoegen met de eerste antwoorden die je van jezelf krijgt. Ga op onderzoek uit en vraag eventueel anderen hoe zij naar dit deel van jou kijken.
Filmtip:
"Ordinary people" is een film uit 1980 van een gezin met twee zoons waarbij de oudste zoon bij een zeilongeluk verdrinkt. De jongste zoon overleeft het. Deze zit vol schuldgvoel en zelftwijfel. Het gezin is verscheurd onder het grote verlies van de geliefde briljante oudste zoon. De jongste zoon krijgt op enig moment psychiatrische hulp en zijn psychiater maakt een gouden opmerking waardoor zijn totale (zelf)beeld over de dramatische situatie kantelt. Het kijken waard.
Inspiratie voor 'Aandacht voor denken' lees ik in :
Ap Dijksterhuis- Het slimme onbewuste
Vera Helleman- Moeiteloos jezelf zijn. Ontwaken in een nieuw bewustzijnsperspectief
Daniel Kahneman- Ons feilbare denken. Thinking, fast and slow
en flarden uit allerlei andere boeken die ik in de loop der jaren gelezen heb.