In het oog van de storm
Buiten in de wereld stormt het.
Dat heeft ook effect op mijn binnenwereld. Want de wereld, dat ben ik ook. De laatste tijd denk ik vaker na over veiligheid en onveiligheid. Wat heb ik in de hand en wat is lotsbestemming of domweg pech of geluk? De onrust in de wereld maakt me alert en wakker.
Het laat me nadenken over waar ik mezelf in begeef de komende weken. Ik reis met een vliegmaatschappij die een beladen rol speelt in een van de brandhaarden op deze wereld. Ik reis naar een land dat een half jaar geleden schudde op haar grondvesten en waar het ergste nog moet komen volgens sommigen.
Even twijfelde ik of ik niet gewoon in de veilige beschutting van mijn eigen leven moet blijven. Waar ik gelukkig ben en me koester in de warmte van mijn lief en mijn leven. Totdat dit weekend de illusie van een veilige beschutting in je eigen leefwereld weggeblazen werd.
‘Angst wordt gezaaid, onze tranen zullen het niet begieten’ (naar Loesje). Ik lees: bang zijn mag, bezorgd zijn mag, maar voedt het niet.
Veiligheid vind ik van binnen. Door mij te realiseren en te aanvaarden dat geen enkel mens mij kan beschermen en garanderen dat ik veilig ben. Veilig voor wat eigenlijk? Pech, de boze buitenwereld of de dood? De eindigheid van het leven? Heb ik daar überhaupt invloed op?
Geen enkel antwoord is mij uiteindelijk zo bevredigend en tegelijkertijd zo moeilijk te verstaan als: 'Wat is, is'. En daar doe ik het mee de komende tijd.
Hartelijke groet,
Patricia Akkermans
Heb je zingevingsvragen en kun je hierbij ondersteuning gebruiken? Misschien kan ik iets voor je betekenen. Je kunt bellen ( 06 2554 1120) of mailen ( Patricia AT dankh DOT nl ) voor meer informatie.
Smeden
Ankh
Jaren nadat jij bent heengegaan
en het verraad je is vergeven,
draag ik in ons beider naam
dit oersymbool van licht en leven.
Nu ik thuiskom in mijn lichaam
en intuïtie wordt vertrouwd,
is dat wat geschieden-is
als alchemie voor helend goud.
Patricia Akkermans, november 2010
Vijf jaar geleden schreef ik dit gedichtje. Een lang proces van heling begon tot voltooiing te komen. De nieuwe dageraad was al voelbaar. Gedurende het helingproces was de ankh als symbool bij mij gekomen. Door een goudsmid heb ik mijn eerste ankh laten smeden als een ritueel sieraad waarin het goud van sieraden van mijn overleden oma is verwerkt.
Mijn loden jas transformeerde in een gouden licht dat de weg wees naar mijn bestemming.
Na twee jaar viel deze ankh spontaan van mijn nek en bleek het tijd voor een nieuwe met een hogere en verfijndere trilling.
De eerste is me erg lief omdat de hele symboliek eromheen zo verbonden is met mijn geschiedenis en het ook de basis is van mijn praktijk. Ik heb de eerste ankh niet bewaard, maar bewust achtergelaten bij de smid die het weer verwerkt heeft in een sieraad voor iemand anders. En zo geven we op deze manier ook in rituele handelingen onze levenswijsheid door.
Hartelijke groet,
Patricia Akkermans
Ben jij bezig met je eigen helingproces en kun je hierbij ondersteuning gebruiken? Kijk dan eens op mijn website www.dankh.nl. Misschien kan ik iets voor je betekenen. Je kunt atijd bellen voor meer informatie of een gratis kennismakingsgesprek.