Windstil
Het is stil. Om me heen en in mij.
Is het stilte voor de storm of is het stilte na de storm? Na die storm die dit voorjaar en deze zomer door mijn leven raasde en heftig aan mijn wortels rukte?
Of is het misschien een relatieve stilte na een paar intense weken waarin ik in de krochten van mijn verleden de hydra nog eens in de ogen moest kijken.
Ik weet het niet, een beetje wantrouwig loer ik in mij en om mij. Ik hoor bij sommige mensen om me heen hetzelfde gevoel. Een gevoel van wachten. Waarop? Wachten op wat komen gaat? Herken jij dat ook misschien?
Wachten in de luwte is niet een van mijn sterkste kanten eerlijk gezegd. Ik heb liever een doel en een koers. Mijn opdracht in deze levensfase is echter juist niet-doelschieten, niet zelf koers bepalen, maar me meer laten leiden. Dat lukt me steeds beter, het is niet echt gemakkelijk.
Ik kreeg vanochtend meer inzicht hierover van een piepklein beestje. Vorige week was ze er ook al twee keer, op onverwachte plekken. Eenmaal viel ze vanaf de douchewand op mijn arm, eenmaal zat ze naast me op de vensterbank in de praktijk en vanochtend zat ze tijdens het sporten op mijn horloge: een mooi rood zwart gespikkeld lieveheersbeestje.
‘Je totemdier’ fluisterde iets in mij. Drie keer is geen toeval, ik geloof in synchroniciteitsverschijnselen om me heen. Waar staat een lieveheersbeestje symbool voor? Ze is klein, maar kan op eigen kracht een heel eind komen, nog verder als ze wind mee heeft. Haar beschermend schild verbergt ook haar vleugels. In sterke stormen moet ze zich stil houden en beschutting zoeken. Ze zoekt altijd naar het licht.
Als ik haar specifieke betekenis als totemdier vertaal naar mijn persoonlijke situatie dan representeert ze een richting waarin dankbaarheid, wijsheid en overzicht centraal staan. Ze spiegelt het 6e chakra dat staat voor intuïtie, helder zien, horen en weten.
Natuurlijk, juist in windstille periodes kan ik goed 'horen' wat mijn richting is, niet vanuit mijn wil of door emoties bepaald, maar van binnenuit geleid. Juist in deze periode waarin emoties niet de hoofdrol spelen kan mijn intuïtie en een hoger weten zuiverder doorklinken.
In die zin is het een hele waardevolle stilte waarin ik nu mag verkeren. Zo bekeken geeft dit mij meer rust. De windstilte is geen passief afwachten, het wordt een actief alert wachten.
Zit jij ook in zo'n windstilte of heb je het gevoel in een wachthokje te zitten (zoals een vriendin van mij het voor zichzelf benoemde)? Probeer alert te zijn in de windstilte, misschien zie jij ook steeds een zelfde dier dat je pad kruist, eentje die voor jou opvalt omdat het bijvoorbeeld op bijzondere plekken verschijnt of omdat het voor jou een bijzonder dier is. Zie het als een totemdier dat jou iets wilt laten zien. Zoek de betekenis ervan op en wie weet geeft het je meer inzicht over wat voor jou op dit moment van belang is.
Hartelijke groet,
Patricia
Informatie over totemdieren vond ik op de website van Andromeda.
