Reis over de wereld in 90 minuten
Pas geleden realiseerde ik me dat een van mijn grootste passies reizen is. Als jong meisje wilde ik reisleidster worden. Ik dacht daarbij aan het leiden van groepen mensen in verre oorden. Zo liep het niet in mijn leven.
Toch, in feite ben ik het wel geworden, een reisleidster. Een reisleidster van hoogsensitieve vrouwen op een stukje van hun levensweg. Vaak op belangrijke knooppunten in hun leven.
Zelf reizen in de wereld vind ik ook heerlijk. Verre reizen, dichterbij reizen, lange reizen, dagreizen, droomreizen, maakt niet uit, ik vind het heerlijk om onderweg te zijn.
De kern van het onderweg zijn, is voor mij de verandering van perspectieven die ik krijg voorgeschoteld. Zowel landschappen als mensen zijn anders dan die ik ken of mij vertrouwd zijn. Als een spons zuig ik alle indrukken in me op. Ik ervaar in mezelf een mengeling van angst voor het onbekende en een fascinatie voor juist dat andere. Ben er in mijn leven ruimdenkender van geworden.
Gisteren zat ik voor de derde keer in de adembenemend mooie fototentoonstelling van Jimmy Nelson in het Afrikamuseum. Dit keer ben ik speciaal alleen voor de foto's gekomen. In de 90 minuten dat ik binnen ben voel ik een enorme rust in me neerdalen.
In de beschutting en de donkerte van de tentoonstelling word ik meegenomen op een reis over de wereld.
Met geen van de mensen op de foto's en hun levens zou ik zomaar willen ruilen, maar het opent weer eens mijn ogen voor de relativiteit van mijn West-Europese leven waarin waarden centraal staan die op andere plekken van de wereld er niet of minder toe doen. Ik zie mensen die veel meer bij hun eigen natuur en hun intuïtie leven en dat geeft me zoveel rust. Als een gelukkiger mens stap ik naar buiten. Weer beter in contact met mezelf.
Hiermee kan ik de waan van de dag weer beter laten voor wat het is, namelijk: de waan van de dag. Ik ben er even uitgestapt. Het is zo relatief, het waait over. Ik hoef niet mee te waaien of om te waaien zolang ik geworteld blijf in wie ik ben en waar ik voor sta.
'De wereld is hoe jij hem waarneemt', luidt een bekende uitspraak. Uit je vertrouwde omgeving en ritme stappen kan bijdragen aan een ander perspectief, meer relativering en dichter bij jezelf komen, bij jouw gevoel, bij jouw waarde.
Juist in deze tijd hebben we veel krachtige hoogsensitieve vrouwen nodig die kunnen blijven staan om van deze wereldwijde crisis een kans te maken op een betere wereld. Dus stap regelmatig eens uit de hectiek van je dag, neem afstand en kijk om je heen.
In deze hectische en onrustige tijd wens ik dat iedereen toe.
Hartelijke groet,
Patricia Akkermans
www.dankh.nl
p.s. de foto's zijn door mij gemaakt op een bergklimvakantie in het Monte Rosa bergmassief in 2006.